|
|
|
Truculentus
2.1
|
|
|
|
|
|
|
|
Ast.
|
|
|
Hahahae,
requievi,
|
|
210
|
quia
intro abiit odium meum.
|
|
|
tandem
sola sum. nunc quidem meo arbitratu
|
|
|
loquar
libere quae volam et quae lubebit.
|
|
5
|
huic
homini amanti mea era apud nos naeniam dixit domi,
|
|
|
nam
fundi et aedis obligatae sunt ob Amoris praedium.
|
|
215
|
verum
apud hunc mea era sua consilia summa eloquitur libere,
|
|
|
magisque
adeo ei consiliarius hic amicust quam auxiliarius.
|
|
|
dum
fuit, dedit; nunc nihil habet: quod habebat nos habemus,
|
|
10
|
iste
id habet quod nos habuimus. humanum facinus factumst.
|
|
|
actutum
fortunae solent mutari, varia vitast:
|
|
220
|
nos
divitem istum meminimus atque iste pauperes nos:
|
|
|
verterunt
sese memoriae; stultus sit qui id miretur.
|
|
|
si
eget, necessest nos pati: amavit, aequom ei factum est.
|
|
15
|
piaculumst
miserere nos hominum rei male gerentum.
|
|
|
[bonis
esse oportet dentibus lenam probam,
|
|
225
|
adripere
ut quisquis veniat blandeque adloqui,
|
|
|
male
corde consultare, bene lingua loqui.]
|
|
|
meretricem
sentis similem esse condecet,
|
|
20
|
quemquem
hominem attigerit, profecto ei aut malum aut damnum dare.
|
|
|
numquam
amatoris meretricem oportet causam noscere,
|
|
230
|
quin,
ubi nil det, pro infrequente eum mittat militia domum.
|
|
|
nec
umquam erit probus quisquam amator nisi qui rei inimicust suae.
|
|
|
nugae
sunt nisi, modo quom dederit, dare iam lubeat denuo;
|
|
25
|
is
amatur hic apud nos, qui quod dedit id oblitust datum.
|
|
|
dum
habeat, dum amet; ubi nil habeat, alium quaestum coepiat.
|
|
235
|
aequo
animo, ipse si nihil habeat, aliis qui habent, det locum.
|
|
|
[probust
amator, qui relictis rebus rem perdit suam.]
|
|
|
at
nos male agere praedicant viri solere secum,
|
|
30
|
nosque
esse avaras. qui sumus? quid male nos agimus tandem?
|
|
|
nam
ecastor numquam satis dedit suae quisquam amicae amator,
|
|
240
|
neque
pol nos satis accepimus neque umquam ulla satis poposcit.
|
|
|
nam
quando sterilis est amator ab datis,
|
|
|
si
negat se habere quod det, soli credimus,
|
|
35
|
nec
satis accipimus, satis cum quod det non habet:
|
|
|
semper
datores novos oportet quaerere,
|
|
245
|
qui
de thensauris integris demus danunt.
|
|
|
velut
hic agrestis est adulescens, qui hic habet,
|
|
|
nimis
pol mortalis lepidus nimisque probus dator.
|
|
40
|
[sed
is clam patrem etiam hac nocte illac
|
|
|
per
hortum transiluit ad nos. eum volo convenire.]
|
|
250
|
sed
est huic unus servos violentissimus,
|
|
|
qui
ubi quamque nostrarum videt prope hasce aedis adgrediri,
|
|
|
item
ut de frumento anseres, clamore absterret abigit;
|
|
45
|
ita
est agrestis. sed fores, quidquid est futurum, feriam.
|
|
255
|
ecquis
huic tutelam ianuae gerit? ecquis intus exit?
|
|
|