|
|
|
Plautus
Stichus
1.1
|
|
|
|
|
|
|
Panegyris
|
|
|
Credo
ego miseram
|
|
1a
|
fuisse
Penelopam,
|
|
|
soror,
suo ex animo,
|
|
2a
|
quae
tam diu vidua
|
|
|
viro
suo caruit;
|
|
3a
|
nam
nos eius animum
|
|
|
de
nostris factis noscimus, quarum viri hinc apsunt,
|
|
5
|
quorumque
nos negotiis apsentum, ita ut aequom est,
|
|
|
sollicitae
noctes et dies, soror, sumus semper.
|
|
|
Soror
|
|
|
Nostrum
officium
|
|
7a
|
nos
facere aequomst,
|
|
|
neque
id magis facimus
|
|
8a
|
quam
nos monet pietas.
|
|
|
sed
hic, soror, asside dum: multa volo tecum
|
|
10
|
loqui
de re viri. Pan. Salvene, amabo?
|
|
|
Sor.
|
|
|
Spero
quidem et volo; sed hoc, soror, crucior,
|
|
|
patrem
tuom meumque adeo, unice qui unus
|
|
|
civibus
ex omnibus probus perhibetur,
|
|
|
eum
nunc improbi viri officio uti,
|
|
15
|
viris
qui tantas apsentibus nostris
|
|
|
facit
iniurias immerito
|
|
|
nosque
ab eis abducere volt.
|
|
|
haec
res vitae me, soror, saturant,
|
|
|
haec
mihi dividiae et senio sunt.
|
|
20
|
Pan.
|
|
20
|
Ne
lacruma, soror, neu tuo id animo
|
|
|
fac
quod tibi tuos pater facere minatur:
|
|
|
spes
est eum melius facturum.
|
|
|
novi
ego illum: ioculo istaec dicit,
|
|
|
neque
ille sibi mereat Persarum
|
|
25
|
montis,
qui esse aurei perhibentur,
|
|
|
ut
istuc faciat quod tu metuis.
|
|
|
tamen
si faciat, minime irasci
|
|
|
decet,
neque id immerito eveniet.
|
|
|
nam
viri nostri domo ut abierunt,
|
|
30
|
hic
tertius annus. Sor. Ita ut memoras.
|
|
|
Pan.
|
|
|
Quom
ipsi interea vivant, valeant,
|
|
|
ubi
sint, quid agant, ecquid agant,
|
|
|
neque
participant nos, neque redeunt.
|
|
|
Sor.
|
|
35
|
An
id doles, soror, quia illi suom officium
|
|
35
|
non
colunt, quom tu tuom facis? Pan. Ita pol.
|
|
|
Sor.
|
|
|
Tace
sis, cave sis audiam ego istuc
|
|
|
posthac
ex te. Pan. Nam quid iam?
|
|
|
Sor.
|
|
|
Quia
pol meo animo omnis sapientis
|
|
40
|
suom
officium aequom est colere et facere.
|
|
40
|
quam
ob rem ego te hoc, soror, tametsi es maior,
|
|
|
moneo,
ut tuom memineris officium:
|
|
|
etsi
illi improbi sint atque aliter
|
|
|
nobis
faciant quam aequomst, tam pol
|
|
45
|
ne
quid magis simus * omnibus obnixe opibus
|
|
45
|
nostrum
officium meminisse decet.
|
|
|
Pan.
|
|
|
Placet;
taceo. Sor. At memineris facito.
|
|
|
[
Pan. Nolo ego, soror, me credi esse immemorem viri,
|
|
|
neque
ille eos honores, mihi quos habuit, perdidit;
|
|
50
|
nam
pol mihi grata acceptaque eiust benignitas.
|
|
50
|
et
me quidem haec condicio nunc non paenitet,
|
|
|
neque
est cur [non] studeam has nuptias mutarier;
|
|
|
verum
postremo in patris potestate est situm:
|
|
|
faciendum
id nobis quod parentes imperant.
|
|
|
Sor.
|
|
55
|
Scio,
atque in cogitando maerore augeor,
|
|
55
|
nam
propemodum iam ostendit suam sententiam.
|
|
|
Pan.
|
|
|
Igitur
quaeramus, nobis quid facto usus sit.]
|
|
|